Co to jest trądzik różowaty?

Trądzik różowaty (łacińska nazwa -"rosacea") jest schorzeniem o nieustalonej etiologii, dotyczącym głównie skóry twarzy. Ma to niewątpliwie związek z występowaniem łojotoku i częstymi zaczerwienieniami skóry pod wpływem zdenerwowania lub ciepła, co świadczy o zaburzeniach naczyniowo-ruchowych. Dopóki choroba nie dotyczy oczu, jest traktowana - jako problem natury kosmetycznej i jej leczenie opiera się na przyjmowaniu doustnych antybiotyków oraz antybiotyków do użytku zewnętrznego - hamujących stan zapalny.

Trądzik różowaty rozpoczyna się zazwyczaj, jako zaczerwienienie środkowej części twarzy - poliki, nos oraz czoło, rzadziej atakuje szyję, klatkę piersiową, uszy i skórę głowy. Typowe zmiany skórne mają charakter grudek i krost zlokalizowanych na podłożu rumieniowym, z licznymi teleangiektazjami (rozszerzone, przeświecające przez skórę naczynia krwionośne) początkowo zajmującymi środkową część twarzy.

Czynniki, które sprzyjają wystąpieniu trądziku różowatego, to: zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego (głównie niedokwaśność soku żołądkowego) i zaburzenia wewnątrzwydzielnicze. Często, także w łuskach naskórka chorych, stwierdza się obecność jednego z gatunków roztocza - nużeńca i drożdżaków.

Trądzik różowaty jest powszechnym, ale często błędnie diagnozowanym schorzeniem. Szacuje się, że cierpi na niego około 50 milionów ludzi na całym świecie; występuje trzy razy częściej u kobiet (szczególnie w okresie menopauzy) niż mężczyzn. Szczyt zachorowań przypada między 30 a 60 rokiem życia.